Geen pillen tegen eenzaamheid
Tegen hoofdpijn neem je een paracetamol. Pijn in je rug? Pak een ibuprofen. Heb je last van een allergische reactie? Dan is er antihistamine. En zelfs voor depressie en angst heb je handige pillen die het allemaal een stuk minder erg maken. Voor eenzaamheid, een ‘aandoening’ waar veel mensen aan lijden, lijkt maar geen pasklare oplossing te zijn.
Nationale aandacht
Om te zorgen dat het probleem niet stilletjes in vergetelheid raakt, is de eerste week van oktober, uitgeroepen tot nationale Week tegen de Eenzaamheid. Deze week is bedoeld om mensen bewust te maken van de hoeveelheid mensen die zich regelmatig eenzaam voelen en hoe makkelijk het kan zijn om klein beetje te helpen. Soms is alleen al het zien en bevestigen van iemands pijn al voldoende om het gat een beetje te dichten.
“Ga dan wat leuks doen!”
Wanneer iemand zich eenzaam voelt, is dat niet altijd makkelijk te zien. Eenzaamheid zit van binnen. Het is het gevoel niet gezien of gehoord te worden, en daarnaast zelf niet goed in staat te zijn om contact te maken met de mensen om je heen. Wat het niet makkelijker maakt, is het feit dat veel mensen eenzaamheid niet goed begrijpen. “Ga gewoon even iets leuks doen ofzo.” wordt er gezegd wanneer je bekent dat je je vaak alleen voelt. Maar daar gaat het niet om; je kunt op een fantastisch feest staan, omringd door mensen, en je toch eenzaam voelen. Eenzaamheid gaat over een gebrek aan werkelijk contact tussen mensen.
Oud en eenzaam
Vaak gaan eenzaamheid en ouderdom hand in hand. Veel ouderen krijgen te maken met klachten waardoor ze minder vaak naar buiten gaan om dingen te ondernemen. De reis naar vrienden en familie is te lang of te ingewikkeld om te ondernemen en soms hebben ouderen ook moeite om de snelheid waarmee de rest van de wereld lijkt te bewegen, bij te benen. Hierdoor worden ze angstig en blijven ze liever in de veiligheid van hun eigen huis. Maar daar ligt dan ook de eenzaamheid op de loer. Het is namelijk niet realistisch om te verwachten dat de wereld altijd naar jou komt, hoe fijn dat ook zou zijn.
Samen tegen eenzaamheid
De remedie tegen eenzaamheid is dus geen pil, maar contact. Contact ontstaat alleen als twee partijen bewust contact maken. Er is voor beide partijen werk aan de winkel. Iemand die zich eenzaam voelt zal bewust de hand moeten reiken naar de buitenwereld. Dat kan door iemand die je kent te bellen en te vragen om samen iets te gaan doen. Besef dat iemand kan zeggen dat ze geen tijd hebben. Probeer dat niet meteen te zien als afwijzing en geef niet op maar bel iemand anders.
Je kunt ook op zoek gaan naar nieuwe mensen. Ga bij een club of vereniging. Veel buurthuizen en kerken hebben koffie-ochtenden voor ouderen. Een uitstekende en laagdrempelige manier om contact te leggen.
Je hoort erbij
Heb je het vermoeden dat iemand eenzaam is, probeer dan contact te maken. Maak een praatje, stel vragen en luister aandachtig. Je kunt zelfs met zoiets eenvoudigs al een enorm verschil maken. Het kan zijn dat iemand zo blij is met het contact, dat hij of zij je vervolgens wel heel vaak gaat bellen. Dat kan jou een vervelend gevoel van verplichting geven, waardoor je eigenlijk niet meer zo’n zin hebt in contact. Wees daarom duidelijk in je afspraken en geef eerlijk aan wanneer het je niet uitkomt. Heb je iemand in je omgeving die eenzaam is, dan kun je ook proberen contact te zoeken met andere mensen in het netwerk van die persoon. Gezamenlijk kunnen jullie misschien iemand weer het gevoel geven erbij te horen.